تولید نانوذرات پلیمری در نقش آنتی‌بادی
تاریخ انتشار: ۶ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۸۹۴۰۰
محققان نانوذرات نانومیپس سنتز کردند که فعالیت ضدویروسی در برابر طیف گسترده‌ای از ویروس‌های کشنده دارد.
خبرگزاری برنا؛ بیماری‌های عفونی ویروسی تهدید جدی برای انسان هستند. پلیمرهای مولکولی چاپ‌شده (MIPS)، به‌عنوان آنتی‌بادی‌های پلاستیکی مصنوعی شناخته می‌شوند. آن‌ها گیرنده‌های مصنوعی هستند که از طریق کوپلیمریزاسیون از عملکرد آنتی‌بادی تقلید می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در این پروژه محققان در چین nanoMIPs اتصال‌دهنده محافظ گلیکان را با فعالیت گسترده و قدرتمند در برابر ویروس‌های حامل گلیکان مانوز ارائه کردند. در این تحقیق، nanoMIPs از طریق روش چاپ و روکش‌دهی سطحی اپی‌توپ محور با میکروآمولولسیون معکوس (ROSIC) سنتز شدند. به همین ترتیب، نانوذرات غیر چاپی (NIPs) نیز با استفاده از همان روش، اما بدون الگو، سنتز شدند.
nanoMIPs تولید شده با مورفولوژی کروی و قطر متوسط ۳۹٫۵ نانومتر بود. جذب ویژه مانوز توسط نانومپس به‌طور قابل توجهی زیاد بود. نانومپس نسبت به برخی از لکتین‌های اتصال‌دهنده مانوز عملکرد فوق‌العاده‌ای داشت. آن‌ها فعالیت اتصال کم و گاهی هیچ اتصالی به پروتئین‌های غیر گلیکوزیله نشان ندادند. هر nanoMIP قادر به اتصال بیش از ۵۰ گلیکان بانوز بود.
محققان قدرت نانومیپس را برای خنثی کردن نوع دلتا SARS-COV-۲ ارزیابی کردند. این نانوذرات عفونت سلول‌های آلوده به ویروس نوع دلتای کرونا را سرکوب کرد. بار RNA ویروسی با افزایش غلظت nanoMIPs برای نوع دلتا کاهش یافت.
در نهایت، محققان دریافتند که آنتی‌بادی‌های مصنوعی اتصال‌دهنده گلیکان با قدرت و وسعت زیاد در برابر چندین ویروس عمل می‌کنند. nanoMIPs با اتصال همزمان به ویروس‌های متعدد، مهار ورود ویروسی به سلول‌های میزبان را موجب می‌شود.
انتهای پیام/
آیا این خبر مفید بود؟ 0 0نتیجه بر اساس 0 رای موافق و 0 رای مخالف
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: علم و فناوری ویروس بیماری نانوذرات پلیمر آنتی بادی ضدویروس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۸۹۴۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا «طلای ابلهان» واقعا ارزشمند است؟
عبارت «طلای ابلهان» از آن جهت در مورد سنگ پیریت به کار می‌رود که رنگ طلایی و پر زرق و برق این ماده می‌توانسته گاهی جویندگان مشتاق طلا را فریب بدهد. اما حالا مشخص شده همین «طلای ابلهان» احتمالا بیشتر از چیزی که به نظر می‌رسد ارزش دارد.
به گزارش فرادید، تازه‌‌ترین تحقیقات نشان داده است که پیریت نمونه‌برداری‌شده از ایالات متحده حاوی مقدار شگفت‌انگیزی عنصر شیمیایی لیتیوم (Li) است، چیزی که اگر بخواهیم به انقلاب باتری دامن بزنیم، جهان به شدت به آن نیاز دارد.
شیلی باتاچاریا، ژئوشیمیدان رسوبی و دانشجوی دکترا که با پروفسور شیخا شارما در آزمایشگاه IsoBioGeM دانشگاه ویرجینیای غربی کار می‌کند، گفته که ارتباط پیریت با لیتیوم بی‌سابقه است.
مطالعه این محققان روی ۱۵ نمونه سنگ رسوبی دِوُنیان میانی از حوضه آپالاچی در ایالات متحده متمرکز بود. تجزیه و تحلیل‌ها نشان داد مقدار شگفت‌انگیزی لیتیوم در کانی‌های پیریت در شِیل وجود دارد. این نتیجه غیرمنتظره بود. بهتاچاریا می‌گوید: «من در تلاشم تا بفهمم لیتیوم و پیریت چگونه می‌توانند با هم ارتباط داشته باشند.»
این کشف غافلگیرکننده در جریان یک تحقیق انجام شد؛ تحقیق درباره اینکه آیا محوطه‌های صنعتی قدیمی می‌توانند منبع لیتیوم باشند یا خیر. چنین مکان‌هایی ممکن است حاوی مواد زائد معدنی باشند، یعنی توده‌های فرعی مواد معدنی که پس از استخراج ماده معدنی مورد نظر باقی می‌مانند.
مشخص شد کانی‌های پیریت در شِیل، منبع خوبی از لیتیوم هستند که می‌تواند خبر خوبی برای انقلاب باتری باشد، اما محققان نمی‌خواهند بیش از حد درباره این موضوع هیجان‌زده شوند، چون هنوز نمی‌دانند یافته‌ها مربوط به مکان خاصی است یا خیر، به این معنا که پیریت جاهای دیگر ممکن است به اندازه نمونه‌های آزمایش‌شده‌ی فعلی حاوی لیتیوم نباشد.
شفاف‌سازی در مورد منابع بالقوه‌ی جدید لیتیوم یا «طلای سفید»، خبر مهمی در عصر مدرن است، چون جهان به دنبال تولید باتری برای آینده‌ای سبزتر است. لیتیوم بسیار واکنش‌پذیر است، درنتیجه می‌تواند انرژی الکتریکی را به طور کارآمد ذخیره و آزاد کند، اما در حال حاضر، برای پیشبرد برنامه‌های پایداری به مقدار بیشتری از آن نیاز داریم.
هانا ریچی، دانشمند داده دانشگاه آکسفورد در وبلاگی با عنوان «آیا جهان لیتیوم کافی برای حرکت به سمت وسایل نقلیه الکتریکی را دارد؟» توضیح می‌دهد: «ما در حال حاضر سالانه حدود ۱۰۰۰۰۰ تن [لیتیوم] تولید می‌کنیم. تا سال ۲۰۳۰، آژانس بین‌المللی انرژی پیش‌بینی می‌کند ما به ۲.۵ تا ۵ برابر نیاز داریم: ۲۴۰۰۰۰ تا ۴۵۰۰۰۰ تن.»
به طور خلاصه، به نظر می‌رسد کمیابی آنقدر مشکل نیست، بلکه مشکل اصلی ظرفیت تولید است؛ بنابراین منابع بالقوه جدید پیریت می‌تواند خبر بسیار خوبی باشد. بهتر از این خبر اینست که یافتن طلای سفید از این طریق، حتی می‌تواند سبزترین راه‌حل باشد.
محققان می‌گویند: «در حالی که سنگ‌های اولیه لی (پگماتیت، آب نمک سالار و خاک رس مربوط به آتشفشان) به خوبی شناخته شده‌اند، شناسایی منابع لیتیوم اضافه که بتوان به طور ایمن و اقتصادی از آن‌ها بهره‌برداری کرد، مطلوب است.
استفاده از مواد حاصل از عملیات صنعتی قبلی (مانند مواد زائد معدنی یا برش‌های حفاری) به عنوان منبع لیتیوم اضافه جذاب است، چون یا ضایعات جدید کمی تولید می‌کند یا اصلاً ضایعاتی تولید نمی‌کند.»
کانال عصر ایران در تلگرام
فوری/ انفجار در مناطق مرکزی ایران / اسرائیل به ایران، عراق و سوریه حمله کرد